ΚΑΥΤΕΡΗ ΣΑΛΤΣΑ ΜΕ ΠΙΠΕΡΙΕΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

από την Evi Nikolaidou

Καυτερή Σάλτσα με Πιπεριές Φλωρίνης made by Γιάννα Παρασχοπούλου και με αλαμπουρνεζού από με! Καλά μου μαγειράκια, είχα καιρό να χτυπήσω την ομάδα αλύπητα με τις χαζαμάρες μου, αλλά πιστέψτε με,σας παρακαλώ κιόλας, είμαι καλό παιδί(τρόπος του λέγειν παιδί) συνήθως… 
Ας όψεται η κερία διαχειρίστρια, που με απείλησε με διαγραφάς(και το καταγγέλω αυτό επισήμως),να πάρω την συνταγή και να της πετάξω τους οφθαλμούς όξω(κυριολεκτικά-και θα το διαπιστώστετε κι εσείς, όταν την φτιάξετε και σας πεταχτούν και τα δικά σας όμματα, λόγω καψίματος) ! Έχουμε και λέμε(γράφουμε δηλαδή ,αλλά τες πα):

 Υλικά

-2 κιλά κόκκινες πιπεριές Φλωρίνης(πλούσια-πλούσια η παραγωγή του μποστανιού…)

 -2 κιλά πιπεριές του καυτερού (τώρα, αν έχουτε ευαίσθητο πεπτικό και σας καίει ,ο …να μην πω ποιος, βάλτε λιγότερες, για να μην τρέχουτε κιόλας)

 -2 κούπες του τεΐου έλαιον ελαίας, διότι κάμνομεν και μίαν μεσογειακήν δια(σ)τροφήν άλλωστε (του ακριβού την κόβω την συνταγή, αλλά δεν ομιλώ, ένεκα απειλών)

 -4 κούπες του ιδίου τεΐου ξύδια(μην πάει ο νους σας στα άλλα ‘’ξύδια’’, ε; και αρχίσετε τα μπεκρουλιάσματα εν μέσω συνταγής)

 -400 γραμμάρια ντοματοπολτό (το πώς θα τα μετρήσετε τα 400,είναι ένα πρόβλημα, αλλά δεν δύναμαι, να σας δώκω κι όλες τις απαντήσεις!)

-8 κουταλιές σουπίσιες άλας θαλασσινόν (έχετε σπίτια σας,ναι; Μην τρέχετε τώρα, να βρείτε, νοικοκυραίοι άνθρωποι!) -βάζα για κονσερβοποίηση (αυτό υπάγεται σε άλλο κεφάλαιο-του κονσερβαρίσματος-μην το αναλύουμε ξανά εδώ ,έχει ήδη αναλυθεί κι ακόμα θυμάμαι τα σχόλια-παρατηρήσεις –απορίες ) 

Εκτέλεση

Πάμε, λοιπόν, να τα στήσουμε στον πάγκο μας και να τα εκτελέσουμε! (Κάτι σε δολοφονικό μου φέρνει αυτή η εκτέλεση, αλλά το καθήκον επιτάσσει κι αυτές τις τάσεις…)

Πλένουμε, λεπόν τις πιπεριές(όλες, μην κάνουτε διακρίσεις-δεν είμαστε και ρατσιστές) και τις αφαλοκόβουμε(εν ολίγοις: 

αφαιρούμε τους κότσανους),αλλά αφαιρούμε και τα σπόρια (η διαιτολόγα τση ομάς λέγει ότι είναι του πολύ δύσπεπτου),για να μην το ανατινάξουμε και τελείως το πεπτικό μας…

Τις στεγνώνουμε (όσο μπορούτε, μην πάρετε και το πιστολάκι μαλλιών, δεν θα κάνουτε το μιζανπλί σας τώρα) και τις πάμε μια βόλτα(όχι στο σινεμά-

άσχετο, αλλά κάτι ενεθυμήθην τώρα) στον μίξερο, όπου και τις νιανιοποιούμε! 

Τις πετάμε στο κατσαρόλι μας ,ανοίγουμε σε μέτρια φωτιά το μάτι της κουζίνας μας(το δικό μας-καλό είναι και τα δυο-είναι πάντα του ανοιχτού) και αρχίζει το μαρτύριο του ‘’ανακάτευε συνέχεια’’(κι όχι, μην μπερδεύεστε: το ριζότο είναι σε άλλη συνταγούλα, δεν ξεύρω κι αν έχουμε κιόλας).

Πετάω και τα ποδέλοιπα υλικά (εντός κατσαρολίου να εξηγούμεθα, ε;) και εξακολουθούμε ,να βράζουμε (και στο ζουμί μας, από την τσαντίλα που τραβάμε, λόγω ανακατέματος…)

Βράζουμε για καμιά ώρα-περίπου- ,σιχτιρίζουμε για άλλο τόσο ανακατεύοντας πάντα ,ε, και κάποια στιγμή θα ελαττωθούν τα πολλά υγρά(μου έρχεται κάτι του πρόστυχου εδώ, να γράψω, αλλά λόγω σεμνότης, δεν…) της σάλτσας κι επιτέλους ετελείωσεν κι αυτή η θεάρεστη σαλτσοκατασκευή!

Γεμίζουμε τα βαζουλίνια μας τα αποστειρωμένα(για στειρώσεις απευθυνθείτε αλλού-ήμα-ρτώνε κιόλας) και τα σφραγίζουμε, ουχί μετά βουλοκερίου, αλλά με τους κάπακους τους!

Γυρνάμε ανάποδα τα βάζα(τα έντερά μας έχουν γυρίσει, όσο ανακατεύαμε άλλωστε) και περιμένουμε 24 ώρες, για να δούμε τα ρημαδοκαπάκια, αν είναι βαθουλωμένα προς τα μέσα.

Αν είναι του σωστού, τα αποθηκεύουμε στα ράφια μας(αν δεν έχουτε ράφια,  να σας πω: μοιράστε σε όσους έχουν-υπενθύμιση: έχω ραφάκια, να με έχουτε στα υπ’ όψιν σας…).

Μετά το άνοιγμα του βαζακίου διατηρείτε στο ψυγείο σας το σαλτσικό σας! Αυτά και καλή σας όρεξη! Α, θα ακολουθήσουν και υστερόγραφα…

ΥΣ.1. Καλό είναι,να βάλετε και μια μασκούλα, όταν ασχολείστε με τα καυτερά, καθώς  και γαντάκια, για να μην θρηνήσουμε θύματα...

ΥΣ.2 .Για την απόληξη του πεπτικού σας δεν δύναμαι, να παρέχω συμβουλές! Οι μάσκες και τα γάντια δεν βοηθούν...

ΥΣ.3.Με συγχουρούτε εγκέν(πάρτε και το ίνγκλις σας, να πορεύεστε)! Δεν ευΦΤύνομαι, σας το ξαναλέω...

ΥΣ.4. Δεν έχει άλλο, σας την έσκασα!