ΚΟΛΛΥΒΑ

Σε συνταγή του Ιωάννη Τριφύλλη, εκτελεσμένη (!) από την Evi Nikolaidou

Αγαπημένα μου μαγειράκια,ειλικρινά,δεν ευθύνομαι,για ότι ακολουθήσει! Η κ.διαχειρίστρεια Γιάννα Παρασχοπούλου με απείλησε μετά κλαυθμών και οδυρμών(της ιδίας,να εξηγούμαι),να αποδομήσω την συνταγή των κολλύβων, του φίλτατου κι αγαπημένου κ.Ιωάννη Τριφύλλη(απουσιάζει ο ίδιος,οπότε βρήκε ευκαιρία το σγουρένιο μας) και προσωπικά,ούσα του ευαισθήτου(Χλαίει και άσχημα κι είπα να το αποφύγουμε το δράμα) υπέκυψα!

Λεπόν,με ένα γρήγορο λούκι στη συνταγή(είναι και μεγάλη τρομάρα της) φουσκώστε πορτοφόλι και φύγετε για τα μαρκέτια!

Θέλει πράμα ο κόλλυβος...

Τώρα,γιατί ελυσσίαξε το σγουράκι με το κόλλυβο,δεν ξέρω!

Του ψυχοΣάββατου δεν είναι,νομίζω κιόλας,όρκο δεν παίρνω,αλλά μάλλον θέλει να κάΜνει την καλή στα σαράντα της γειτόνισσας,που απεδήμησε,Θεός σχωρέστην!

Τες πα, ξεκινάω την καταστροφή! 

Θέμε υλικά, όπως σας έχω ματαπεί.

- Στάρι(αδιευκρινήστου ποιότητας, προέλευσης και ποσότητας-πάρετε, ότι βρείτε μπροστά σας, αφού σας πήρε ο πόνος για την γειτόνισσα του σγουρακίου μας).

-Αλάτι, λέει για το βράσιμο του σταριού(προσωπικά ήξερα ότι νερό χρησιμοποιούμε, για να βράσουμε κάτι-θα είναι νέα μέθοδος αυτή,φαίνεται).

-Καρύδια χονδροκομμένα(άρχισαν τα ξηροκάρπια-τα ουισκάκια θα βγουν λέιτερ μάλλον).

-Αμύγδαλα ασπρισμένα κι ανοιγμένα(ο καθ' εαυτού συγγραφεύς δεν διευκρινίζει αν χρησιμοποίησε χλωρίνη ή ασβέστη, για το άσπρισμα, οπότε το αφήνω στην κρίση σας-πρωτοβουλίες δεν παίρνω-,ούτε το είδος του εκτελεστικού οργάνου για το άνοιγμα).

-Φουντούκια, λέει, κομμένα στη μέση(να υποθέσω άνευ των τσοφλίων, θα εννοάει).-- Σταφίδες ξανθούλες(δεν μου πάει καθόλου το ξανθό, με κόβει-αλλά αυτό είναι του ασχέτου και μην πείτε ''να ήτανε το μόνο άσχετο'').

-Σταφίδες μαυρούλες(παίζουν κι αυτές σήμερα).

-Ανάλατα φυστίκια Αιγίνης(πάρτυ έχουμε, αλλά δεν το λέμε, κρατάμε μια θλίψη για το θεαθήναι).

-Ρόδι ( είναι κι η εποχή του τώρα, οπότε βουρ στο κόλλυβο).

-Καρύδα τριμμένη(πρώτη φορά την βλέπω σε κόλλυβο, αλλά έτσα λέει το αρχηγόπουλο).

-Γαρύφαλλο τριμμένο(το νου σας, ε; μην ξεμαδήσετε τον κήπο-μάλλον το μπαχαρικό εννοάει).

-Κανέλλα τριμμένη(μην πετάξετε τα γκουμουτσόξυλα μέσα, δεν νομίζω, να είναι το πρέπον, εκτός αν θέλετε, να μου στείλετε πελατεία-παρεμπιπτόντως, δεν είναι κακή ιδέα).

-Κύμινο κι αυτό του τριμμένου(όλα τρίβονται σε αυτήν την συνταγή-τι γίνεται;).

-Γλυκάνισο(δεν φτιάχνουμε ψωμάκι, μην μπερδευτείτε-κόλλυβο είπαμε, να σχωρέσουμε).

 -Σουσάμι καβουρντισμένο( επαναλαμβάνω: δεν φτιάχνουμε ψωμάκι, μην μπερδεύεστε).

-Κουφέτα( αυτά πάνε πανΔού: βαφτίσια, γάμοι, μνημόσυνα θέλουν το κουφετάκι τους-προσωπικά, λατρεύω αυτά με τη σοκολάτα-έχετε το στα υπ' όψιν).

-Κουφετάκια ασημένια(θέλει και το μπιζού του το κόλλυβο, δεν του έφτασαν όλα τα άλλα) σε διάφορα σχήματα.

-Ζάχαρη(τον ατελείωτο έχουν τα υλικά).

-Μαϊντανός ψιλοκομμένος(αυτός παίζει πανΔού τελικά).

-Λίγο ούζο προαιρετικά(δεν σας είπα θα ντιρλιάσουμε;).

-Στραγάλια αφράτα(από ότι κατάλαβα μέχρι τώρα, μαζέψτε ότι ξηροκάρπιο βρείτε μπροστά σας και ρίξτε το μέσα στο κόλλυβο-δεν νομίζω, να διαμαρτυρηθεί).

-Κι αν νομίζετε, ότι τελειώσατε με τσι αγορές σας λανθάνετε: θέλει και ζάχαρη άχνη!

Αν σας έμεινε κουράγιο μετά από όλα αυτά,γιατί φράγκο δεν σας έμεινε σίγουρα,του αείμνηστου κι αυτό, ως ο εκλειπών, εκτελείτε και την συνταγή ή κάθεστε αναπαυτικά επί του καναπέως(προσοχή στην ορθογραφία) και μασαμπουκιάζετε τα ξηροκάρπια μετά του ούζου, ουισκίου ή ότι τες πα τραβά η ψυχούλα σας!

Προτιμώ το 2ο μέρος, αλλά να μην σας αφήσω και στην αγωνία κι έτσι συνεχίζω το έγκλημα, ε,

 την εκτέλεση ήθελα να γράψω!

Λεπόν

 Καθαρίζουμε το στάρι(βρώμικο πράμα αγοράσαμε;).

Από το προηγούμενο βράδυ το έχουμε βάλει, να μουλιάσει(του τραβάμε την ολονυχτία του κι αυτουνού)!

Την επομένη, λέει, το στραγγίζουμε κι αφού βάλουμε σε μια κατσαρόλα νεράκι με λίγο αλάτι, να βράσει, ρίχνουμε και το στάρι(του συμπούρδουλου γίνεται, ως αντελήβητε),να πάρει βράση. Τα

ο αφήνουμε, λέει, μέχρι να αρχίσει να φουσκώνει και να πάει να ανοίξει(μάλλον χτύπησε η πόρτα κι επειδή έχουμε γίνει κουρελάκια από την κούραση, στέλνουμε το στάρι-φιλιππινέζα να δει ποιος ήρθε).

Το κατεβάζουμε(πού το είχαμε ανεβάσει, δεν μου λέει, για να σας το πω κι εγώ με τη σειρά μου)και το αφήνουμε του σκεπασμένου με μια πετσέτα(γύρισε φαίνεται από την πόρτα και τώρα παίζει κρυφτό)

!Μετά από 1-2 ώρες κι αν τα νεύρα μας δεν έχουν γίνει δαντελίτσες μακραμε, το στραγγίζουμε(ούτε στο γιαούρτι δεν τα περνάμε αυτά) και το απλώνουμε σε καθαρή πετσέτα, την οποία, περικαλώ, την αλλάζουμε κάθε τόσο-την πετσέτα λέμε, ε;-,ώστε ο στάρις να έρθει να στεγνώσει με τη σειρά του,γιατί εμείς,πάει στεγνώσαμε τελείως, λέμε!

Κι αν νομίζετε ότι τελειώσατε, πάλι λανθάνετε! Κι αν συνεχίζετε, να διαβάζετε, έχετε πλέον λαθέψει εις τον κύβον (όχι τον κνορ, τον άλλονε των μαθηματικώνΕ καλέ)!

Και συνεχίζω του ακάθεκτου(τον ατελείωτο έχει αυτή η συνταγή, ξεράθηκε ο χέρις μου και μόλις αντελήβην, ότι το σγουρένιο δεν με χωνεύει καθόλου).

Λεπόν, όταν κι εάν και άμα στεγνώσει ο στάρις, τον βάζουμε σε μπόλι κλεισμένο καλά(μάλλον έχει αναπτύξει πρωτοβουλίες φευγιού ο στάρις) και το διατηρούμε στο ψυγείο ΜΑΣ(σας είπα τόσες φορές, το άλλο της κ.Ioanna Zagkla αφού εγένετο λαμπίκος,επωλήθη).

Έχουμε κόψει κι ετοιμάσει όλα τα υλικά μας(ότι περίσσεψε δηλαδήΣ, από αυτά που μασαμπουκιάσαμε).

Τα καβουρδίζουμε, όποιο χρειάζεται, τες πα, το καθένα ξεχωριστά(γιατί αν τα κάνουμε όλα μαζί, θα τους πέσει η υπόληψη-υποθέτω).

Αχ Παναΐα μ', έχει κι άλλα γραμμένα, ο πρώην φίλτατος κι αγαπημένος Ιωάννης!

Όταν, λοιπόν, μας έρθει το κατακέφαλο, να ετοιμάσουμε τον κόλλυβο, ανακατεύουμε τον στάρι με το καβουρντισμένο αλεύρι και προσθέτουμε συμπούρδουλα τα κανελογαρυφαλλογλυκανισοξηροκάρπια, μετά του ροδίου, του μαϊντανού, της ζαχάρεως και του σουσαμίου!

Τα στρώνουμε όμορφα, λέει. μέσα στο πιάτο, που θα τα παρουσιάσουμε(κολλυβάτη επίδειξη θα γενεί μάλλον) και τα καλύβουμε με κείνη την έρμη την άχνη, πετάμε κι από πάνω, δίκην στολισμού, το ασημοκούφετο κι όξω απ' την πόρτα!

 Κι άμα ξαναφάω κόλλυβο, με πτύετε εμέ! 
Έχει και παρατηρήσεις ο συγγραφεύς του πρωτοτύπου! Τις θέτε κι αυτές ή θα μπείτε στην κανονική συνταγή να τις δείτε;

 Έχουτε ακόμα κουράγια; Θέτε και την γιαγιά του Τριφυλλάκου,η οποία από ότι αντελήβην είναι η ηθική αυτούργα τση συνταγής;

 ΥΣ.1. Η αείμνηστος(δεν πιστεύω, να ζει και την απόθανα την γυναίκα πριν την ώρα της) Τριφύλλειος γιαγιά έκανε και τα τοιαύτα: Δεν ετοίμαζε όλη την ποσότητα, για να μην λασπώνουν(το σίγουρο είναι, ότι δεν μας είχε γνωρίσει, γιατί θα γνώριζε τις κολλυβοακρίδες τότε)!

ΥΣ.2. Πρόσθετε λίγο καναβούρι(ο Τριφυλλάκος μας απορεί,γιατί το έκανε,για ποιον λόγο μπαίνει,για τις γνωστές του ιδιότητες πιστεύει).Μάλλον για να αρχίσει το κελάηδημα..

ΥΣ.3. Το αλεύρι πολλές φορές το έψηνε στον φούρνο, όπως το σησάμιον! Σε δουλειά να βρισκόμαστε δηλαδή!

ΥΣ.4.Η γιαγιά ήτο και γατόνι κι άμα δεν είχε ρόδι, λόγω εποχής, ξεμάδαγε τα άνθη του ροδιού κι έβαζε αυτά!

ΥΣ.5. Για να πάρει όμορφο χρώμα ο στάρις το ράντιζε με λίγο ούζο, που σε συνδυασμό με το καναβούρι γινόταν το περάστε, να δείτε, να κελαηδείστε και να ξεραθείτε..

ΥΣ.6. Το ποδέλοιπον περί της ετοιμασίας της μερίδας του επισκέπτη, την ώρα που ερχόταν, για να είναι του φρέσκου και του εμφανίσιμου ο κόλλυβος, δεν μας αφορά, γιατί ήδη τα έχουμε περιδρομιάσει και περιμένουμε την νέα παρτίδα...

 Τέλος ΥΣ.!!! Παρέδωσα μαζί με γειτόνισσα, αδελφοθειοσυμπέθερο κι όποιον άλλον θεώρησε σωστόν και πρέπον, να αποδημήσει σήμερον εις Κύριον!