Ελλάδα!!
Μια όμορφη χώρα με πολλά γεωγραφικά διαμερίσματα.
Οι κάτοικοι της από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης..αφού έλληνες υπάρχουν παντού.
Χαρούμενοι, γλεντζέδες φιλόξενοι και καλοφαγάδες!!
Έτσι λοιπόν η ελληνική κουζίνα..είναι εμπλουτισμένη με παραδοσιακές γεύσεις από όλη την επικράτεια αλλά και από τις γύρω περιοχές..αφού το προσφυγικό στοιχείο..είναι πολύ σημαντικό.
Μικρά Ασία...Πόντος..Ανατολική Ρωμυλία..Μακεδονία, Θράκη ,Ήπειρος Πελοπόννησος , Ρούμελη και τα νησιά μας!!! Ελάτε, να συμμετέχουμε στην δημιουργία μιας ομάδας όπου θα παρουσιάσουμε όλες αυτές τις παραδοσιακές συνταγές από τις γιαγιάδες μας και τις μανάδες μας που έχουμε καλά φυλαγμένες στην μνήμη μας!!
Με την κρίση που περνά η πατρίδα μας..ας θυμηθούμε τις
παραδοσιακές μας γεύσεις..και ας ξεκολλήσουμε από τα ξενόφερτα πιάτα που μας παρουσιάζουν !!

Ι.Τριφύλλης-Γ.Παρασχοπούλου-Σ.Καλαϊτζίδης

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2018

ΠΙΤΣΑ



από την Evi Nikolaidou
Αγαπημένα μου μαγειράκια,χαιρετώ σας! 
Μην μου πανικοβάλλεστε,θα είμαι του σύντομου και του περιεκτικού σήμερον! Λόγω βαρυτάτου μπούλινγκ που υφίσταμαι εκ των διαχειριστών,θα σας γράψω (το ξέρω,άλλη σκασίλα δεν είχατε,αλλά σας εξήγησα,μπουλινγκάρομαι αγρίως) αυτήν την έρμην την συνταγή τση πίτσας,μπας και ησυχάσει η κεφαλή μου. 
Λεπόν,τα πράγματα είναι πολύ απλά : 
θέμε 250 γραμμάρια γάλα φρέσκο (να είναι του χλιαρού),
1 φακελάκι μαγιά,
1 κουταλάκι του γλυκού άλας μαγειρικόν
 κι άλλο 1 λαδάκι ελαίας. 
Τα συμπουρδουλεύουμε κι αρχίζουμε να προσθέτουμε το αλευράκι (κάτι λιγότερο από μισό κιλό παίρνει αυτή η ποσότητα γάλακτος). 

Εκτέλεση 
Στην αρχή ανακατεύουμε με πιρούνι,μετά όμως θα λερώσουμε χεράκι, για να γενεί η ζύμη! Άειντε, και την φτιάξαμε,την αφήνουμε,να ξεκουραστεί σκεπασμένη (παρεμπιπτόντως γιατί κουράστηκε αυτή κι όχι εμείς,που παλεύαμε μαζί της,αυτό δεν το έχω καταλάβει ποτέ μ,αλλά τες πα!) και ετοιμάζουμε τα υλικά,που θέμε,να ρίξουμε από πάνω. 


Εν ολίγοις,πιπεριά,ντομάτα,καλαμπόκι,ελιές,φέτα,μπέικον,ό,τι τραβά η όρεξή μας... 
Η ζύμη μας έχει φουσκώσει εν τω μεταξύ,οπότενες την απλώνουμε σε λαδωμένο ταψί με τα όμορφα χεράκια μας! 
Την τραβάμε από δω,την τραβάμε από κει ,αν και αυτή αναπτύσσει πρωτοβουλίες και μαζεύεται,αλλά εμείς είμαστε του σκλερού, δεν καταλαβαίνουμε από τέτοιες ενέργειες κι έτσι κάποια στιγμή βρίσκεται αραχτή-ανοιγμένη στο ταψί μας! 


Επάνω στην ξαπλωτούρα της ζύμης ρίχνουμε κέτσαπ,πιπεράκι και ριγανίτσα (αν την θέμε πιο πικάντικη προσθέτουμε ταμπάσκο -η ποσότητα εξαρτάται,από το πόσο θέμε,να ανοίγουμε το στόμα,την ώρα που την τρώμε,για να πάρουμε αέρα λόγω καψίματος... 
Οι σκληροπυρηνικοί του είδους μπορούν άνετα,να αδειάσουν κι όλο το μΒουκαλάκι). 


Αφού ολοκληρώσαμε και με τα κετσαποριγανοταμπάσκα,ρίχνουμε από πάνω τους και τα κομμένα πιπεροντοματομπεϊκόνια,σκεπάζουμε με κίτρινα(και όχι λόγω ίκτερου,αλλά λόγω κατασκευής τους) τυριά και ψήνουμε στον φούρνο μας (τόσο κόπο κάναμε,δεν λέει,να την πάμε στου γείτονα!Αυτά τα ολίγα και καλή μας όρεξη!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου